ขอเล่าเรื่องคุณครูที่เป็นตัวอย่างที่ดี คุณครูที่หาทำเพื่อเด็กนักเรียน คุณครูที่พัฒนาโรงเรียนเล็กๆจนเป็นที่รู้จัก จนได้รับการสนับสนุนอย่างดีถึงทุกวันนี้ ครูปัทม์ ปัทมาพร คุณครูผู้รับผิดชอบโครงการอาหารกลางวันของโรงเรียนบ้านเพชรน้ำผึ้ง จังหวัดอุทัยธานีค่ะ 

    นี่คือผลผลิตที่ดีงามของ มศว. ด้วย ทั้งในด้านความคิด การแสดงออก การพัฒนา... คุณครูสามารถใช้งบที่รัฐมอบให้จำนวน 20 บาทต่อหัวในการสร้างสรรค์หน้าตาอาหารกลางวันของเด็กออกมาได้สวยงาม หลากหลาย และที่สำคัญครบองค์โภชนาการที่เด็กควรได้รับ

    นอกจากที่คิดทำอะไรดีๆแบบนี้ มันเห็นถึงการบริหารงานของครูที่ดีด้วยนะ เพราะโรงเรียนบ้านเพชรน้ำผึ้งเป็นโรงเรียนขนาดเล็กในชุมชน คุณครูมีเพียง 7 ท่าน ทำอาหารได้ขนาดนี้ คุณครูและเด็กๆก็มาช่วยกันทำงานด้วย ต้องหมุนเวียนสับเปลี่ยนกันในการทำงาน และที่สำคัญที่ครูปัทม์ให้สัมภาษณ์เอาไว้ว่าดีที่เจอแม่ครัวเปิดใจ ช่วยสร้างสรรค์อะไรใหม่ๆ นี่เชื่อว่าครูปัทม์แสดงให้เห็นตั้งแต่ผู้บริหาร ผู้ปกครองเด็ก เพื่อนร่วมงาน เด็ก รวมถึงแม่ครัว และคนในชุมชนได้เห็นวิถีใหม่ๆ ได้ทานอะไรแปลกใหม่ที่ในชีวิตเด็กบางคนในโรงเรียน อาจจะไม่เคยทำก็ได้

ความดีอีกอย่างคือการจัดสรรเงิน 20 บาทที่ได้มาค่ะ ครูบอกว่าเริ่มแรกอาจจะมีแค่หมูไก่ แต่เด็กก็ได้รับอาหารแปลกใหม่ ผลัดเปลี่ยนไปเสมอ ง่ายๆว่าเมนูหนึ่งเดือน ไม่มีซ้ำกันเลยซักวัน พอผู้ปกครอง คนในชุมชนที่เด็กที่ไปโรงเรียนก็เป็นลูกเป็นหลาน เห็นกันมาตั้งแต่เด็ก ก็เริ่มช่วยครูแบ่งเบาภาระโดยการมอบสิ่งต่างๆที่ตัวเองมีให้ ทั้งผัก ไข่ ได้อะไรมาก็แบ่งปันกัน เป็นวิถีชุมชนที่เหนียวแน่นมาก

    ครูปัทม์สร้างอิมแพคที่ดีๆอีกรอบ หลังจากเริ่มโพสภาพอาหารในโซเชียลไปจนกลายเป็นไวรัล คนเริ่มสนใจ ผู้สนับสนุนทางเอกชนก็เข้ามา เด็กๆได้ทานอาหารหลากหลายขึ้นกว่าเดิม คุณคะ ซูชิ พิซซ่า ฉู่ฉี่ปลาดอลลี่ บะหมี่เป็ดย่าง เครป สปาเก็ตตี้ คือนี่อาหารกลางวันโรงเรียนค่ะคุณ โรงเรียนลูกสาวดิชั้นที่อังกฤษ อาหารกลางวันดูหดหู่ไปเลย ซ้ำซากมาก เอาแค่เด็กทานได้ แต่ไม่ให้ลองอาหารแปลกใหม่ใดๆ

    ครูเริ่มโพสในกรุ๊ป สมาคมเราจะผมด้วยเมนูหม้อทอดไร้น้ำมัน เอาหม้อทอดมาลองทำอาหารให้เด็กทาน ผลพวงจากที่โพสคือได้แรงสนับสนุนเยอะมากจากคนในกรุ๊ป ส่งขนม อาหารมาให้เด็กทานไปอีกค่ะ ผลพวงจากที่เด็กกินอิ่ม กินอร่อย คือทำให้เด็กมีสุขภาพจิตที่ดี ความสุขในโรงเรียนเพิ่มขึ้นเพราะแค่เรื่องปากท้องครูยังใส่ใจขนาดนี้ 

    เรื่องเรียนจะใส่ใจขนาดไหน อุ่นตามดูเฟสบุ๊คมีพาเด็กๆไปออกทริปชมสวนผัก ไปดูวิถีชุมชน ได้ทดลองทำด้วยตัวเอง ได้เล่นสนุก มีกิจกรรมมากมาย เฮ้ย เป็นโรงเรียนเล็กๆที่เต็มไปด้วยคุณภาพจริงๆ ดีใจกับผู้ปกครอง

.

    ที่สำคัญอุ่นประทับใจตอนอ่านเฟสบุ๊คครูปัทม์อย่าง ตอนให้เด็กเขียนเล่าประสบการณ์ของตนเอง ครูโพสว่ามันเยอะ แต่ตั้งใจจะอ่านให้ครบทุกบรรทัดและทุกคน นั่นเหมือนการประเมินผลงาน ความชอบไม่ชอบของเด็กที่สามารถนำมาใช้ปรับปรุงตัวเองให้ดียิ่งๆขึ้นไป

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ดีใจกับเด็กโรงเรียนนี้จริงๆค่ะ

It's not about quantity, it's about quality

ที่มา : Pattamaporn Nopparat